مصدغ

لغت نامه دهخدا

مصدغ. [ م ُ ص َدْ دَ ] ( ع ص ) شتر که بر صدغ وی داغ و نشان نهاده باشند. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ): بعیر مصدغ ؛ شتری که مابین چشم و گوش وی را داغ کرده باشند. ( ناظم الاطباء ). مصدوغ. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

شترکه بر صدغ وی داغ و نشان نهاده باشند .

پیشنهاد کاربران

مصدغ. [ م ُ ص َدْ دَ ] ( ع ص ) شتر که بر صدغ وی داغ و نشان نهاده باشند. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) : بعیر مصدغ ؛ شتری که مابین چشم و گوش وی را داغ کرده باشند. ( ناظم الاطباء ) . مصدوغ. ( منتهی الارب ) .
منبع. لغت نامه دهخدا