مصد

مصد. [ م َ ] ( ع مص ) شیر دادن. ( منتهی الارب ) . || آرامیدن با کنیزک. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) . مجامعت کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) . || شیر مکیدن بچه از پستان مادر خود. ( ناظم الاطباء ) . مکیدن. مکیدن آب دهان و پستان شیر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) . آب دهن مکیدن. ( المصادر زوزنی ) ( از تاج المصادر بیهقی ) . || غریدن ابر. ( ناظم الاطباء ) . || لرزیدن. || خوار و ذلیل کردن کسی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) . || سخت شدن سرما. || سخت شدن گرما. ( ناظم الاطباء ) .
... [مشاهده متن کامل]