مصحف على علیه السلام

[ویکی اهل البیت] در روایات فراوانی آمده است که پیامبر صلی الله علیه و آله در ایام حیات خویش، پیوسته در ساعاتی از شبانه روز آیات نازل شده و تأویل آن را به علی علیه السلام می آموخت.
ابوالفتاح از امام صادق علیه السلام نقل می کند که ایشان فرمود: خداوند تنزیل و تأویل را به پیامبرش آموخت و فرستاده خدا صلی الله علیه و آله آن را به علی علیه السلام یاد داد.-
اصبغ بن نباته می گوید: وقتی علی علیه السلام بر مسند خلافت نشست و مردم با او بیعت کردند، فرمود: به خدا! من از هر مدعی دانشی به قرآن و تأویلش داناترم... سوگند به آن که دانه را شکافت و جاندار را پدید آورد! اگر از هر آیه ای بپرسید، به شما گزارش کنم که چه زمانی نازل شد و درباره چه چیزی نزول یافت و به شما ناسخ و منسوخ، خاص و عام، محکم و متشابه و مکی و مدنی بودن آن را خبر دهم.-
نیز حضرت علی علیه السلام فرمود: من ناسخ و منسوخ، محکم و متشابه، فصل و وصل و حروف و معانی قرآن را نیز می دانم. به خدا! هیچ حرفی بر محمد صلی الله علیه و آله نازل نشد. مگر آن که من می دانم که درباره چه کسی و در چه روزی و چه جایی نزول یافت. به خدا! «ان هذا لفی الصحف الاولی صحف ابراهیم و موسی»؛- پیش من است. من آن ها را از فرستاده خدا صلی الله علیه و آله به ارث برده ام.-
نیز فرمود: آنچه را غایب بودم، (پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله) حفظ می کرد و زمانی که بر او وارد می شدم به من می فرمود: ای علی! پس از تو، خدا فلان آیه را نازل کرد. پیامبر صلی الله علیه و آله آن آیه را برای من می خواند و تأویلش را نیز به من می آموخت.-
عبدالله بن حسن بن حسن بن علی از پدرش، از جدش چنین نقل می کند: پیامبر صلی الله علیه و آله هرگاه در روز بر او وحی نازل می شد، آن روز به شب نمی رسید مگر آن که آن را به علی علیه السلام گزارش می کرد و هرگاه در شب بر او نازل می شد، آن شب به روز نمی رسید مگر آن که آن را به علی علیه السلام خبر می داد.-
ابن ابی الحدید معتزلی می گوید: همه اتفاق دارند که علی علیه السلام قرآن را در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله حفظ می کرد و غیر از او کسی قرآن را حفظ نمی کرد و او اول کسی است که قرآن را جمع آوری کرد.-