[ویکی اهل البیت] کلید واژه: وقایع سال هفتم هجری، فدک، اعطاء فدک به حضرت زهرا علیهاالسلام، شأن نزو ل آیه«و آت ذاالقربی»، مدافع حضرت زهرا، مالکیت فدک، آیه تطهیر، درآمد فدک، تسخیر و ادی القری، مرزهای فدک، فدک در زیارات
«فدک»، سرزمین آباد و حاصلخیزی بود که در نزدیکی «خیبر» قرار داشت. و فاصله آن با مدینه، در حدود 140 کیلومتر بود، که پس از دژهای خیبر، نقطه اتکاء یهودیان حجاز به شمار می رفت.-
سپاه اسلام، پس از آن که یهودیان را در «خیبر» و «وادی القری » و «تیما» در هم شکست، و خلائی را که در شمال مدینه احساس می شد، با نیروی نظامی اسلام پر نمود، برای پایان دادن به قدرت های یهودی در این سرزمین - که برای اسلام و مسلمانان کانون خطر و تحریک بر ضد اسلام به شمار می رفتند - سفیری به نام «محیط » پیش سران فدک فرستادند. «یوشع بن نون » که ریاست منطقه را بر عهده داشت، صلح و تسلیم را بر نبرد ترجیح داد، و تعهد کرد که نیمی از حاصل را هر سال در اختیار پیامبر اسلام بگذارد و از این پس، زیر لوای اسلام زندگی کند. همچنین، بر ضد مسلمانان دست به توطئه نزند، و حکومت اسلام در برابر این مبلغ امنیت منطقه آن ها را تامین نماید.
سرزمین هائی که در اسلام به وسیله جنگ و قدرت نظامی گرفته می شود، متعلق به عموم مسلمانان است، و اداره آن به دست فرمان روای اسلام می باشد، ولی سرزمینی که بدون هجوم نظامی و اعزام نیرو به دست مسلمانان می افتد، مربوط به شخص پیامبر و امام پس از وی می باشد، و اختیار این نوع سرزمین ها با او است.
می تواند آن را ببخشد، می تواند اجاره دهد. یکی از آن موارد این است که از این املاک و اموال، نیازمندی های مشروع نزدیکان خود را به شکل آبرومندی برطرف سازد.-
حضرت امام رضا علیه السلام می فرماید: هنگامی که آیه آت ذالقربی حقه؛ حق نزدیکان خود را بده نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: فاطمه را به سوی من بخوانید. حضرت فاطمه علیهاالسلام را خبر کردند.
رسول خدا فرمود: ای فاطمه! فدک از جمله اموال و غنائمی است که برای فتح آن مسلمانان اسب و شتری نتاخته اند. «و هی لی خالصه دون المسلمین]» و آن تنها در اختیار من است و مسلمانان در آن حقی ندارند. خداوند تبارک و تعالی به من امر فرمود که حق نزدیکانم را بدهم. من این فدک را به تو دادم. آن را تصرف کن برای خودت و فرزندانت.
روی این اساس پیامبر «فدک» را به دختر گرامی خود حضرت زهرا علیهاالسلام بخشید. منظور از بخشیدن این ملک - چنان که قرائن گواهی می دهد - دو چیز بود:
«فدک»، سرزمین آباد و حاصلخیزی بود که در نزدیکی «خیبر» قرار داشت. و فاصله آن با مدینه، در حدود 140 کیلومتر بود، که پس از دژهای خیبر، نقطه اتکاء یهودیان حجاز به شمار می رفت.-
سپاه اسلام، پس از آن که یهودیان را در «خیبر» و «وادی القری » و «تیما» در هم شکست، و خلائی را که در شمال مدینه احساس می شد، با نیروی نظامی اسلام پر نمود، برای پایان دادن به قدرت های یهودی در این سرزمین - که برای اسلام و مسلمانان کانون خطر و تحریک بر ضد اسلام به شمار می رفتند - سفیری به نام «محیط » پیش سران فدک فرستادند. «یوشع بن نون » که ریاست منطقه را بر عهده داشت، صلح و تسلیم را بر نبرد ترجیح داد، و تعهد کرد که نیمی از حاصل را هر سال در اختیار پیامبر اسلام بگذارد و از این پس، زیر لوای اسلام زندگی کند. همچنین، بر ضد مسلمانان دست به توطئه نزند، و حکومت اسلام در برابر این مبلغ امنیت منطقه آن ها را تامین نماید.
سرزمین هائی که در اسلام به وسیله جنگ و قدرت نظامی گرفته می شود، متعلق به عموم مسلمانان است، و اداره آن به دست فرمان روای اسلام می باشد، ولی سرزمینی که بدون هجوم نظامی و اعزام نیرو به دست مسلمانان می افتد، مربوط به شخص پیامبر و امام پس از وی می باشد، و اختیار این نوع سرزمین ها با او است.
می تواند آن را ببخشد، می تواند اجاره دهد. یکی از آن موارد این است که از این املاک و اموال، نیازمندی های مشروع نزدیکان خود را به شکل آبرومندی برطرف سازد.-
حضرت امام رضا علیه السلام می فرماید: هنگامی که آیه آت ذالقربی حقه؛ حق نزدیکان خود را بده نازل شد، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: فاطمه را به سوی من بخوانید. حضرت فاطمه علیهاالسلام را خبر کردند.
رسول خدا فرمود: ای فاطمه! فدک از جمله اموال و غنائمی است که برای فتح آن مسلمانان اسب و شتری نتاخته اند. «و هی لی خالصه دون المسلمین]» و آن تنها در اختیار من است و مسلمانان در آن حقی ندارند. خداوند تبارک و تعالی به من امر فرمود که حق نزدیکانم را بدهم. من این فدک را به تو دادم. آن را تصرف کن برای خودت و فرزندانت.
روی این اساس پیامبر «فدک» را به دختر گرامی خود حضرت زهرا علیهاالسلام بخشید. منظور از بخشیدن این ملک - چنان که قرائن گواهی می دهد - دو چیز بود:
wikiahlb: مصالحه_فدک