مصالح طبیعی جایگزین

مواد طبیعی جایگزین، یک اصطلاح کلی است که به توصیف مواد طبیعی مانند سنگ یا خشت می پردازد که به طور رایج مانند چوب یا آهن مورد استفاده قرار نمی گیرند. مواد طبیعی جایگزین، کاربردهای عملی بسیاری در زمینه هایی مانند معماری پایدار و مهندسی دارد. هدف اصلی استفاده از چنین موادی، به حداقل رساندن اثرات منفی ای که محیط ساخت و ساز می تواند در این سیاره ایجاد کند و در عین حال افزایش بهره وری و سازگاری سازه ها می باشد.
مواد طبیعی جایگزین، مدتی است که موجود هستند اما اغلب در فرم های اساسی یا تنها به عنوان مواد تشکیل دهنده مواد خاص در گذشته. به عنوان مثال، زمین به عنوان یک ماده ساختمانی برای ساخت دیوار خانه ها برای هزاران سال وجود داشته است. اخیراً، در دهه ۱۹۲۰، دولت ایالات متحده، استفاده از زمین صاف را به عنوان یک روش ساخت و ساز مقاوم در برابر آتش برای ساختن خانه های روستایی مورد ترویج قرار داد. [ ۱] یک مثال رایج تر، ادوبی یاهمان خشت است. خانه های خشتی، در جنوب غربی ایالات متحده و چند کشور اسپانیایی زبان به چشم می خورند. [ ۲]
ساخت و ساز «بیل نی» یک مفهوم مدرن تر است، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نی را در خانه هایی در چمن زارهای آفریقایی در دورهٔ پارینه سنگی مورد استفاده قرار می دادند. مواد طبیعی جایگزین، به خصوص برنامه های کاربردی آن، به تازگی رایج تر شده است. ایده های سبز بودن و پایدار بودن در پاسخ به گرم شدن کلی هوا و تغییرات آب و هوا، از تمرکز بر روی مواد و روش های مورد استفاده برای ایجاد منظره و خانه های ما پا را فرا تر گذاشته است. همچنان که تصمیم گیری آگاهانه دربارهٔ محیط زیست به امری عادی تبدیل شد، استفاده از مواد جایگزین طبیعی نیز به جای مواد طبیعی معمولی یا مواد ساخته دست بشر که به شدت متکی به منابع طبیعی هستند، بیشتر شایع شد.
سنگ راه بسیار خوبی است برای دور بودن از مواد سنتی که به محیط زیست آسیب می رسانند. سنگ دو ویژگی مهم دارد: جرم حرارتی خوب و عایق حرارتی خوب. این ویژگی سنگ را به یک ایدهٔ عالی تبدیل می کند به این دلیل که حرارت در خانه ثابت باقی می ماند بنابراین نیاز به تهویه مطبوع و دیگر سیستم های خنک کننده، کمتر می شود. انواع سنگ هاییکه می توانند به کار آیند عبارتند از: رد سنگ ( تکه هایی از سنگ است که نمی توان آنها را برای کار دیگری مورد استفاده قرار داد ) ، سنگ آهک، و سنگ فرش.