مصالح شناس. [ م َ ل ِ ش ِ ] ( نف مرکب ) که تشخیص نیک و بد تواند داد. که خیر و صلاح تواند تمیز و تشخیص کرد : با پدرزن نمود قصه خویش کای مصالح شناس خیراندیش.سعدی.
