مصافحه

[ویکی فقه] پیوندهای اجتماعی، نیازمند «تحکیم» است. استوارسازی این رشته ها با کلّی گویی به دست نمی آید. باید نمونه های عملی و مصداق های خاصّ و روشن ارائه شود، تا مرزهای دوستی و پیوندهای عاطفی استوارتر گردد و پایدار بماند. «سلام» و دست دادن یکی از این امور است.
سلام، چراغ سبز آشنایی است.وقتی دو نفر به هم می رسند، نگاه ها که به هم می افتد، چهره ها که رودررو قرار می گیرد، نخستین علامت صداقت و مودت و برادری، «سلام دادن» است و در پی آن، دست دادن و «مصافحه». دو نفر را تصور کنید که به یکدیگر می رسند، آشنا و دوست هم هستند. در این برخورد، بهتر است نخستین کلامشان چه باشد؟ آیا مناسب تر از «سلام» چیزی سراغ دارید؟
← مفهوم سلام
گفتیم که «مصافحه» هم، «دوستی آور»، «کدورت زدا» و «محبت آفرین» است. ما علاقه خود و صمیمیت را با دست دادن ابراز می کنیم.برعکس، اگر با کسی کدورت و دشمنی داشته باشیم، از دست دادن با او پرهیز می کنیم. و به همین خاطر، این دستور مقدس و پربرکت اسلامی، در تحکیم رابطه های دوستی و اخوّت، ثمربخش است. امام باقر (علیه السّلام) فرمود: هر دو نفر مؤمنی که با هم دست بدهند، دست خدا میان دست آنان است و دست محبت الهی بیشتر با کسی است که طرف مقابل را بیشتر دوست بدارد. و نیز امام صادق (علیه السّلام) فرمود: هنگامی که دو برادر دینی به هم می رسند و باهم دست می دهند، خداوند با نظر رحمت به آنان می نگردد و گناهانشان، آن سان که برگ درختان می ریزد، فرو می ریزد، تا آنکه آن دو از هم جدا شوند.
← شیوه مصافحه
۱. ↑ قمی، عباس، سفینه البحار، ج۴، ص۲۳۷.
...