مصاحفی

لغت نامه دهخدا

مصاحفی. [ م َ ح ِ فی ی ] ( ع ص نسبی ) منسوب است به مصاحف که جمع مصحف است. ( از لباب الانساب ).

مصاحفی. [ م َ ح ِ ] ( اِخ ) سلمان بن سلیم ( یا مسلم ) مصاحفی ، مکنی به ابوداود. از راویان بود واز نضربن شمیل و جز وی روایت کرد و ابوعیسی محمدبن عیسی و جز او از وی روایت دارند. ( از لباب الانساب ).

مصاحفی. [ م َ ح ِ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن موسی مصاحفی ، مکنی به ابوحبیب ( متوفی به سال 351 هَ. ق. ). از راویان بود و از ابویحیی سهل بن عمار و جز او حدیث شنید. ( از لباب الانساب ).

فرهنگ فارسی

محمد بن احمد بن موسی مصاحفی مکنی به ابو حبیب از راویان بود و از ابو یحیی سهل بن عمار و جز او حدیث شنید .

پیشنهاد کاربران

مصاحفی : ابوعلی احمد بن محمد بن ابراهیم بن زیاد مصاحفی اصفهانی از محدثان قرن چهارم هجری است. و در سال ۳۳۴ ه. ق. درگذشته است. ( ذکر اخبار اصفهان ج ۱ ص ۱۴۰ )

بپرس