مصاحبه کاری یکی از روش هایی است که شرکت ها و مؤسسات برای گزینش کارکنان خود به کار می برند. مصاحبه معمولاً به صورت حضوری بین دو نفر انجام می شود. گاه چند تن در مصاحبه حضور می یابند و برخی از مصاحبه ها از راه دور با تلفن با دیگر وسایل پیام رسانی مانند شبکه کامپیوتری یا تلویزیون انجام می گیرد.
مصاحبه قدیمی ترین شکل گزینش می باشد و معمولاً در ارزیابی کارمند یا متقاضی ارزش زیادی دارد. بسیاری بر این باور هستند که در ارتباط حضوری بهتر از هر روش دیگری می توانند شخصیت متقاضی را ارزیابی کنند. برخی ویژگی ها از جمله رفتار و منش، آراستگی ظاهری، برخورد مناسب، و تأثیرگذاری مثبت در یک لحظه، فقط در مصاحبه می تواند مورد داوری قرار گیرد. همهٔ این موارد در برخی شغل ها بسیار مهم هستند. یک مصاحبه کنندهٔ هشیار می تواند از مصاحبه، شواهد مبنی بر هوش، گستردگی علایق، و نگرش کلی متقاضی به کار و زندگی، را برداشت نماید. اگر مصاحبه کننده رئیس متقاضی ( در صورتی که در مصاحبه موفّق شود ) باشد، می تواند بفهمد که آیا آن دو می توانند به خوبی با یک دیگر کار کنند یا نه.
یکی از مشکلاتی که مصاحبه به عنوان روش گزینش دارد این است که بسیاری از دیگران پیش داوری یا برداشت های قبلی دارند: «انسان های چاق تنبل هستند» یا «انسان هایی که پیشانی کوتاه دارند، نادان هستند. »
بعضی مصاحبه کننده ها آن قدر مهارت ندارند که بتوانند سر صحبت را با مصاحبه شونده باز کنند و به نحوی طبیعی با او صحبت کنند، در صورتی که از چندین مصاحبه کننده استفاده شود، که در مواقع مهم همین طور می باشد، مشکلات این روش به حداقل خود خواهد رسید.
گذشته از این، تأثیراتی که متقاضی در یک مصاحبه یا چند مصاحبه خواهد گذاشت، گاهی می تواند گمراه کننده باشد. کسی که می تواند در برخورد اول تأثیر خوبی بر افراد بگذارد، ممکن است در آشنایی های بیشتر آن طور نباشد: بعضی افراد روشنفکرانه صحبت می کنند ولی چنان عمل نمی کنند. بعضی ها می توانند رفتارهای ناخوش آیند خود را موقّتاً پنهان کنند - بعضی ها که سعی می کنند رفتارهای گمراه کننده داشته باشند، موفق نخواهند بود - بعضی ها که به نظر مشوّش و پریشان می آیند، ممکن است در یک موقعیت واقعی شغلی، بسیار سریع، مطمئن و عاقلانه عمل کنند.
مصاحبه در شرکت های خصوصی بیشتر از شرکت های دولتی اهمیت دارد. یک شرکت خصوصی بودجه خود را از طریق کسب و کار خود تأمین می کند و برای جذب نیروهای مورد نیاز خود، نهایت دقت را بکار می برد تا نیرویی متخصص و ماهر در زمینه شغلی مربوط را بیابد. در غیر اینصورت تنها متحمل ضرر خواهد شد و همینطور منابع شرکت را تلف خواهد کرد. در این میان اگر یک کارجو در بدست آوردن یک فرصت شغلی ، تصمیم قطعی خود را گرفته است، باید به گونه ای خود را به شرکت معرفی کند که شرکت مزبور کاملاً در جریان توانایی های او قرار گیرد. چه بسا در این تواناییها فرصت شغلی مناسب تری برای فرد وجود داشته باشد که شرکت خود آن را پیشنهاد دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمصاحبه قدیمی ترین شکل گزینش می باشد و معمولاً در ارزیابی کارمند یا متقاضی ارزش زیادی دارد. بسیاری بر این باور هستند که در ارتباط حضوری بهتر از هر روش دیگری می توانند شخصیت متقاضی را ارزیابی کنند. برخی ویژگی ها از جمله رفتار و منش، آراستگی ظاهری، برخورد مناسب، و تأثیرگذاری مثبت در یک لحظه، فقط در مصاحبه می تواند مورد داوری قرار گیرد. همهٔ این موارد در برخی شغل ها بسیار مهم هستند. یک مصاحبه کنندهٔ هشیار می تواند از مصاحبه، شواهد مبنی بر هوش، گستردگی علایق، و نگرش کلی متقاضی به کار و زندگی، را برداشت نماید. اگر مصاحبه کننده رئیس متقاضی ( در صورتی که در مصاحبه موفّق شود ) باشد، می تواند بفهمد که آیا آن دو می توانند به خوبی با یک دیگر کار کنند یا نه.
یکی از مشکلاتی که مصاحبه به عنوان روش گزینش دارد این است که بسیاری از دیگران پیش داوری یا برداشت های قبلی دارند: «انسان های چاق تنبل هستند» یا «انسان هایی که پیشانی کوتاه دارند، نادان هستند. »
بعضی مصاحبه کننده ها آن قدر مهارت ندارند که بتوانند سر صحبت را با مصاحبه شونده باز کنند و به نحوی طبیعی با او صحبت کنند، در صورتی که از چندین مصاحبه کننده استفاده شود، که در مواقع مهم همین طور می باشد، مشکلات این روش به حداقل خود خواهد رسید.
گذشته از این، تأثیراتی که متقاضی در یک مصاحبه یا چند مصاحبه خواهد گذاشت، گاهی می تواند گمراه کننده باشد. کسی که می تواند در برخورد اول تأثیر خوبی بر افراد بگذارد، ممکن است در آشنایی های بیشتر آن طور نباشد: بعضی افراد روشنفکرانه صحبت می کنند ولی چنان عمل نمی کنند. بعضی ها می توانند رفتارهای ناخوش آیند خود را موقّتاً پنهان کنند - بعضی ها که سعی می کنند رفتارهای گمراه کننده داشته باشند، موفق نخواهند بود - بعضی ها که به نظر مشوّش و پریشان می آیند، ممکن است در یک موقعیت واقعی شغلی، بسیار سریع، مطمئن و عاقلانه عمل کنند.
مصاحبه در شرکت های خصوصی بیشتر از شرکت های دولتی اهمیت دارد. یک شرکت خصوصی بودجه خود را از طریق کسب و کار خود تأمین می کند و برای جذب نیروهای مورد نیاز خود، نهایت دقت را بکار می برد تا نیرویی متخصص و ماهر در زمینه شغلی مربوط را بیابد. در غیر اینصورت تنها متحمل ضرر خواهد شد و همینطور منابع شرکت را تلف خواهد کرد. در این میان اگر یک کارجو در بدست آوردن یک فرصت شغلی ، تصمیم قطعی خود را گرفته است، باید به گونه ای خود را به شرکت معرفی کند که شرکت مزبور کاملاً در جریان توانایی های او قرار گیرد. چه بسا در این تواناییها فرصت شغلی مناسب تری برای فرد وجود داشته باشد که شرکت خود آن را پیشنهاد دهد.
wiki: مصاحبه کاری