مشکین ختامه

لغت نامه دهخدا

مشکین ختامه. [ م ُ / م ِخ ِ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از شرابی که در آخر بوی مشک دهد. ( انجمن آرا ). و رجوع به ماده قبل شود.

فرهنگ فارسی

کنایه از شرابی است که در آخر بوی مشک دهد .

پیشنهاد کاربران

بپرس