مشکین ختام

لغت نامه دهخدا

مشکین ختام. [ م ُ /م ِ خ ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از شرابی است که در آخر بوی مشک کند، و این کلمه را در تعریف و بعضی در صفت شراب گفته اند. ( برهان ) ( آنندراج ). شرابی که در آخر بوی مشک دهد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - شرابی است که در آخر بوی مشک دهد.۲ - آنچه که پایان آن عالی باشد .

فرهنگ عمید

۱. شرابی که در آخر بوی مشک بدهد.
۲. آنچه که پایانش نیکو باشد.

پیشنهاد کاربران

بپرس