مشکچه

لغت نامه دهخدا

مشکچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) مشکیچه. مشکوله. ( فرهنگ رشیدی ). مشک کوچک. رجوع به مشکوله شود.

مشکچه. [ م ُ / م ِ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) گلی است که نسترن نیز گویند. ( فرهنگ رشیدی ). از دسته گل سرخهای اصلی که دارای ساقه های طویل و خاردار است. ( از گیاه شناسی گل گلاب چ 3 ص 258 ).

فرهنگ عمید

نوعی گل سرخ خوش بو که بیشتر در دامنۀ کوه ها می روید.

پیشنهاد کاربران

بپرس