مشک چوپان. [ م ُ ک ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) گیاهی است علفی و یکساله ، از تیره اسفناجیان دارای ساقه و شاخه های راست به ارتفاع 25 تا 60 سانتیمتر که در نواحی بحرالروم ( مدیترانه ) و غالب نقاط ایران میروید. این گیاه به رنگ سبز مایل به زرد با دمبرگ دراز و گلهایی مجتمع بصورت خوشه دراز در کناره برگها دارد. دانه اش تقریباً کروی و صاف است. سرشاخه های گل دار این گیاه بعلت دارا بودن اسانس بوی مخصوص دارند. مشک چوپان در طب عوام بعنوان خلطآور مصرف میشود و برای آن اثر ضد تشنج و نیرو دهنده و تسکین دهنده ٔضیق النفس ذکر شده است. مسک الجن. شقر. مشک داش. نزله اوتی. ارطا. ماسیا. ارطامسیا. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
گیاهی است علفی و یکساله از تیره اسفناجیان دارای ساقه و شاخه های راست بارتفاع ۲۵ تا ۶٠ سانتیمتر که در نواحی بحر الروم و غالب نقاط ایران میروید .
