مشک نافه

لغت نامه دهخدا

مشک نافه. [ م ُ / م ِ ف َ / ف ِ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است که دانه و تخم آن بمانند مشک خوشبوی می باشد. ( برهان ). نام گیاهی است که دانه و تخم آن به مانند مشک خوشبو باشدو همان مشکک است. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مشک زمین. ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ). وجه تسمیه به مناسبت شکل خاص میوه خطمی عطری است. ( فرهنگ فارسی معین ).

مشک نافه. [ م ُ / م ِ ک ِ ف َ / ف ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مشک خالص و بی غش. ( برهان ) ( آنندراج ). مشک خالص. ( انجمن آرا ) ( فرهنگ رشیدی ) :
زر به خروار و مشک نافه به کیل
وز غلام و کنیز چندین خیل.
نظامی ( هفت پیکر ص 132 ).
و رجوع به مشک و مشک ناب و دیگر ترکیبهای مشک شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مشک دانه توضیح وجه تسمیه بمناسبت شکل خاص میو. خطمی عطری است .
مشک خالص و بی غش مشک خالص

پیشنهاد کاربران

بپرس