مشک طرامشیر

لغت نامه دهخدا

مشک طرامشیر. [ م ُ / م ِ طَ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است از تیره نعنائیان که خودروست و آن را ریحان الارض و دیقطامون نیز گویند. مشک طرامشیع. توضیح اینکه این گیاه در حقیقت یکی از گونه های پودنه است... مؤلف عقار این کلمه را معرب از مشک ترمشیر ایرانی دانسته است. ( از فرهنگ فارسی معین ). گیاهی از خانواده لابیاسه و از گیاهان بومی جزیره کرت است و در طب قدیم این گیاه را مانند داروی نافع جراحات می شناختند. ( از لاروس ). بهتر آن بود که با سرخی و زردی زند. قوت و مزاجش به پودنه کوهی نزدیک است. لیک از او لطیف تر است و دارویی بزرگ است حیض آوردن را و کودک از شکم بیاوردن را. و رطوبتهای غلیظ و لزج را که اندر سینه بود به آسانی براندازد و او گرم است و خشک و اندر درجه دوم و بهتر هندی بود. ( الابنیه چ دانشگاه ص 316 ). فودنج بستانی. پودنه بستانی . بقلةالغزال. ( یادداشت مؤلف ). قسمی از پودنه و قوی تر ازاقسام آن است. برگش انبوه و بزرگ تر از برگ پودنه بری و باخشونت و مایل باستداره و چون گوسفند از آن بخورد شیر او برنگ خون شود. ( از فهرست مخزن الادویه ).

فرهنگ فارسی

گیاهی است از تیره نعنائیان که خود رواست و آنرا ریحان الارض و دیقط امون نیز گویند .

پیشنهاد کاربران

بپرس