مشک ساییدن. [ م ُ / م ِ دَ ] ( مص مرکب ) مشک کوبیدن و آن را مانند گرد درآوردن. مشک سودن. کنایه از پراکندن بوی خوش : غلامان را بگو تا عود سوزند کنیزک را بگو تا مشک ساید.
سعدی.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) کوبیدن مشک و بصورت گرد در آوردن آن مشک سودن .
پیشنهاد کاربران
مشک ساییدن ؛ سحق. کوفتن : فضل و هنر ضایعست تا ننمایند عود بر آتش نهند و مشک بسایند. سعدی.