مشک بر

لغت نامه دهخدا

مشک بر. [ م ُ / م ِ ب َ ] ( ص مرکب ) مشک آلود. مشک آگین. خوشبوی و معطر :
مشک بر گشت خاک عودی پوش
نافه خر گشت باد نافه فروش.
نظامی.
از آن مشک بر ابر گل ریخته
مه از سنبله سنبل انگیخته.
نظامی.

فرهنگ فارسی

مشک آلود مشک آگین

پیشنهاد کاربران

بپرس