مشواع

لغت نامه دهخدا

مشواع. [ م ِش ْ ] ( ع اِ ) محراث تنور. ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). آنچه بدان آتش تنور را به هم زنند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

محراث تنور آنچه بدان آتش تنور را بهم زنند .

پیشنهاد کاربران

بپرس