مشهورات غیرحقیقی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مشهورات غیرحقیقی، یکی از اصطلاحات علم منطق بوده و به معنای قضایای دارای شهرت ظاهری و زوال پذیر است.
قضایای مشهورات به آن دسته از قضایا اطلاق می شود که بین مردم شهرت دارد، و مقبولیت آنها نزد جمیع عقلاء یا اکثر آنان و یا نزد عده خاصی شیوع پیدا کرده است.
مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۵۹۲.
برخی قضایا، شبیه به مشهورات هستند، که شهرت خود را از یک عامل خارجی عارضی، که از اعراض مفارق و قابل زوال است؛ کسب می کنند، و از همین رو، شهرت آنها مخصوص به زمان، مکان یا حالت خاص است. از باب مثال، در گذشته عده ای از انسان ها به تقلید از ملوک و سلاطین سبیل های بلند می گذاشتند و انسان ها این امر را تحسین می کردند و در میان جمع کثیری شهرت داشت، ولی امروزه چون سبب این عادت، یعنی تقلید از ملوک زائل شده آن استحسان و حکم مشهور به حسن این کار هم از بین رفته است.
مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه، ص۵۳۴.
قضایای مشهورات، اعم از حقیقی و غیرحقیقی، به اعتبار گستره شهرت، به «مشهورات مطلقه» و «مشهورات محدوده» منقسم می شوند. مشهورات غیرحقیقیه مطلقه قضایایی است که از شهرت کاذب و بدوی نزد عموم برخوردار است و اختصاص به گروه خاصی ندارد، و اما مشهورات غیرحقیقیه محدوده قضایایی است که شهرت ظاهری آنها به گروه خاصی اختصاص دارد و رواج همگانی ندارد. در برخی آثار، مشهورات غیر حقیقی، مرادف مشهورات محدوده قرار داده شده است.
کاربرد
...

پیشنهاد کاربران

بپرس