مشفوع

لغت نامه دهخدا

مشفوع. [ م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از شفع. رجوع به شفع شود. || دیوانه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ عمید

مجنون، دیوانه.

پیشنهاد کاربران

بپرس