مشفقی بلخی

لغت نامه دهخدا

مشفقی بلخی. [ م ُ ف ِ ی ِ ب َ ] ( اِخ ) شاعری است که اسدی بیتی از او را شاهد کلمه «خیری » بمعنی رواق در لغت فرس آورده و آن این بیت است :
روزیش خطر کردم و نانش بشکستم
بشکست مرا دست و برون کرد ز خیری.
( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 522 ).

فرهنگ فارسی

شاعری است که اسدی بیتی از او را شاهد کلمه [ خیری ] بمعنی رواق در لغت فرس آورده .

پیشنهاد کاربران

بپرس