مُشفِق کاظمی، مرتضی (تهران ۱۲۸۱ـ ۱۳۵۶ش)
رمان نویس ایرانی و نویسندۀ نخستین رمان اجتماعی ایران با نام تهران مخوف (۱۳۰۱ش). در خانوادۀ یکی از مستوفیان دربار قاجار به دنیا آمد. هنگامی که در آلمان دانشجوی رشتۀ حقوق بود، به عضویت تحریریۀ نامۀ فرنگستان درآمد که از مشخص ترین مروّجان فکر تجدد آمرانه در ایران بود. کاظمی در بازگشت به ایران (۱۳۰۵) مدیریت «انجمن ایران جوان» را عهده دار شد. دوران خدمت اداری اش در وزارت امور خارجه گذشت، در همان اثنا به کارهای ذوقی و نگارشی نیز می پرداخت. عمده ترین اثر ادبی اش همان تهران مخوف است که جلد دوّم آن با نام یادگار یک شب (۱۳۰۴) منتشر شد. آثار دیگرش در حد کارهای اولیه اش نیست و در آن ها مسائل جدی اجتماعی معاصر را از نظر دور داشته است. زندگی نامۀ خود را با نام روزگارها و اندیشه ها (۱۳۵۰) به چاپ رساند.
رمان نویس ایرانی و نویسندۀ نخستین رمان اجتماعی ایران با نام تهران مخوف (۱۳۰۱ش). در خانوادۀ یکی از مستوفیان دربار قاجار به دنیا آمد. هنگامی که در آلمان دانشجوی رشتۀ حقوق بود، به عضویت تحریریۀ نامۀ فرنگستان درآمد که از مشخص ترین مروّجان فکر تجدد آمرانه در ایران بود. کاظمی در بازگشت به ایران (۱۳۰۵) مدیریت «انجمن ایران جوان» را عهده دار شد. دوران خدمت اداری اش در وزارت امور خارجه گذشت، در همان اثنا به کارهای ذوقی و نگارشی نیز می پرداخت. عمده ترین اثر ادبی اش همان تهران مخوف است که جلد دوّم آن با نام یادگار یک شب (۱۳۰۴) منتشر شد. آثار دیگرش در حد کارهای اولیه اش نیست و در آن ها مسائل جدی اجتماعی معاصر را از نظر دور داشته است. زندگی نامۀ خود را با نام روزگارها و اندیشه ها (۱۳۵۰) به چاپ رساند.