مشفتر

لغت نامه دهخدا

مشفتر. [ م ُ ف َ ت ِرر ] ( ع ص ) مرد موی بر تن خاسته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || پریشان و لرزان. ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). || مرد دامن برزده و برپای خاسته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مشمر. ( اقرب الموارد ) ( محیطالمحیط ). || غبار برخاسته و بلند شده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

مرد موی بر تن خاسته یا پریشان و لرزان

پیشنهاد کاربران

بپرس