[ویکی شیعه] مشعل گردانی، از آیین های سوگواری محرم در ایران و عراق. این آیین بیشتر در دههٔ اول محرم، در کشور عراق و مناطق مرکزی و جنوبی ایران، برگزار می شود. در این آیین آتش دان هایی را در خیابان ها و میدان ها و مکان های مقدس می گردانند.
از میزان قدمت آیین مشعل گردانی، اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی پیشینهٔ آن را به حدود ۵۰۰ سال پیش برمی گردانند. در دوره هایی از تاریخ از جمله در زمان رضا شاه پهلوی، شعله گردانی ممنوع بوده است. از این آیین در برخی مناطق با نام های دیگری یاد می شود؛ از جمله در اردکان یزد، به آن تکلیف گفته می شود.
آیین مشعل گردانی، در مناطق مختلف به صورت متفاوت برگزار می شود. در شیوهٔ نجفی، به وسیلهٔ آتش دان های کوچک چوبی یا فلزی، سازه ای ساخته می شود که به آن مَشاعل گفته می شود. هنگام عزاداری، آتش دان ها را روشن می کنند و مَشاعل را در معابر عمومی میدان های اصلی شهر و محوطهٔ بیرونی اماکن مقدس، حرکت می دهند. به علت وزن بالای مشاعل، برای حمل آن نیاز به توانایی و قدرت جسمانی بالایی است. مشاعل در اندازه و شکل، با هم تفاوت دارند.
از میزان قدمت آیین مشعل گردانی، اطلاع دقیقی در دست نیست. برخی پیشینهٔ آن را به حدود ۵۰۰ سال پیش برمی گردانند. در دوره هایی از تاریخ از جمله در زمان رضا شاه پهلوی، شعله گردانی ممنوع بوده است. از این آیین در برخی مناطق با نام های دیگری یاد می شود؛ از جمله در اردکان یزد، به آن تکلیف گفته می شود.
آیین مشعل گردانی، در مناطق مختلف به صورت متفاوت برگزار می شود. در شیوهٔ نجفی، به وسیلهٔ آتش دان های کوچک چوبی یا فلزی، سازه ای ساخته می شود که به آن مَشاعل گفته می شود. هنگام عزاداری، آتش دان ها را روشن می کنند و مَشاعل را در معابر عمومی میدان های اصلی شهر و محوطهٔ بیرونی اماکن مقدس، حرکت می دهند. به علت وزن بالای مشاعل، برای حمل آن نیاز به توانایی و قدرت جسمانی بالایی است. مشاعل در اندازه و شکل، با هم تفاوت دارند.
wikishia: مشعل گردانی