مشعل بونزن

دانشنامه آزاد فارسی

مشعل بونزِن (Bunsen burner)
مشعل بونزِن
چراغ گازی مورد استفاده در آزمایشگاه ها. متشکل از یک لولۀ عمودی فلزی است که باریکه ای از گاز سوختی مستقیماً از دهانۀ آن خارج می شود. هوا از درون منفذی در نزدیکی پایۀ لولۀ فلزی مکیده می شود. مخلوط هوا و گاز در دهانۀ بالایی لوله روشن می شود و با شعله می سوزد. اختراع این چراغ را در ۱۸۸۵، به روبرت فون بونزن، شیمی دان آلمانی، نسبت می دهند، اما گفته می شود مایکل فارادی، شیمی دان و فیزیک دان انگلیسی، قبل از او نیز ابزار مشابهی ساخته بود. اصلاح بعدی این چراغ، تعبیۀ حلقه ای فلزی در محل ورودی هوا بود که با چرخاندن آن دهانۀ منفذ هوا باز و بسته می شود و بدین ترتیب، مقدار هوای مکیده شده، و درنتیجه گرمای شعله تنظیم می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس