مشروم

لغت نامه دهخدا

مشروم. [ م َ ] ( ع ص ) کفته و بریده بینی. ( منتهی الارب )( آنندراج ). أشرم. ( اقرب الموارد ) ( محیط المحیط ).

فرهنگ فارسی

کفته و بریده بینی

پیشنهاد کاربران

بپرس