مشر
لغت نامه دهخدا
مشر.[ م َ ] ( ع مص ) ظاهر کردن چیزی را. ( ناظم الاطباء ).
مشر. [ م َ ش َ ] ( ع ص ) مرد خرامان به ناز. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
مشر. [ م َ ش َ ] ( ع مص ) برگ و شاخ برآوردن درخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مشر. [ ] ( ع اِ ) باغبانی. بستانداری . || تخته الوار. صفحه فلزی . ( دزی ج 2 ص 594 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
در پشتو به معنی بزرگ استفاده میشه.
کسی کی عمرش زیاد باشد.
کسی کی عمرش زیاد باشد.