مَشحون، حسن (تهران ۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)
موسیقی دان و تاریخ نگار ایرانی. تحصیلات خود را در رشتۀ تاریخ و جغرافی به پایان برد و ضمن تألیف کتاب هایی در رشتۀ تحصیلی خود، مشاغل دولتی مختلفی را بر عهده گرفت. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت. نوازندگی سه تار را نزد حسین خان هنگ آفرین آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون هرمزی و فروتن، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی تاریخ موسیقی ایران است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتارامیربانوکریمی فیروزکوهی چاپ شد که شامل خلاصه ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.
موسیقی دان و تاریخ نگار ایرانی. تحصیلات خود را در رشتۀ تاریخ و جغرافی به پایان برد و ضمن تألیف کتاب هایی در رشتۀ تحصیلی خود، مشاغل دولتی مختلفی را بر عهده گرفت. بعد از بازنشستگی در ۱۳۳۷ش، مدت دو سال در دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، به تدریس تاریخ موسیقی پرداخت. نوازندگی سه تار را نزد حسین خان هنگ آفرین آغاز کرد و در معاشرت دائم با استادانی چون هرمزی و فروتن، معلومات خود را اعتلا داد. اثر مهم مشحون، دورۀ ۲جلدی تاریخ موسیقی ایران است که ۲۰ سال پس از مرگ او، با ویرایش و پیشگفتارامیربانوکریمی فیروزکوهی چاپ شد که شامل خلاصه ای از تاریخ موسیقی ایران، از عهد باستان تا سال های بعد از مشروطیت است. از مشحون نوارهای خصوصی ای نیز باقی مانده که حاوی جلسات معاشرت و نوازندگی دوستان هنرشناس اوست.
wikijoo: مشحون،_حسن_(تهران_۱۲۸۵ـ۱۳۵۹ش)