مشتی گری. [ م َ گ َ ] ( حامص مرکب ) مخفف مشهدی گری. لوطی گری. عمل نمودن غنای خود به دیگران با پوشیدن جامه های باب وقت و یا بخشیدن یا خرج کردن مالی در انظار. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). رجوع به معنی آخر مشتی شود.
فرهنگ فارسی
لوطی گری عمل نمودن غنای خود بدیگران با پوشیدن جامه های باب وقت و یا بخشیدن یا خرج کردن مالی در انظار
