مشتوت. [ م َ ]( ع ص ) پراکنده. || ( اِ ) تارهای جامه قبل از بافتن. ( غیاث ) ( آنندراج ). || چوب جولاهان که بر آن پارچه وقت بافتن پیچند و نورد نیز گویند و به عربی منوال خوانند. ( فرهنگ رشیدی ) : به دفه جد و ماسوره و کلاوه چرخ به آبگیر و به مشتوت و میخکوب و طناب.
خاقانی.
فرهنگ معین
(مَ ) (اِ. ) چوب جولاهان که بر آن پارچه را وقت بافتن پیچند، نورد.
فرهنگ عمید
چوبی در دستگاه بافندگی که پارچه بر آن پیچیده می شود، نورد.
