مشتط

لغت نامه دهخدا

مشتط. [ م ُ ت َطط ] ( ع ص ) جورکننده بر کسی در حکم. ( آنندراج ). و رجوع به اشتطاط شود.

پیشنهاد کاربران

مُشَتَّط:
١. ستمگر در بازی فرمان ( حُکم )
٢. ستمگر، ستمکار
٣. از - اندازەگذرنده، از - مرزگذر، مرزشکن
۴. ستورِ دوررونده - بەچرا
۵. دورشونده

بپرس