مشایخ فریدنی، محمدحسین (تهران ۱۲۹۳ـ۱۳۶۹ش)
مشایخ فریدنی، محمدحسین
متخصص ادبیات عرب، پژوهشگر و دیپلمات ایرانی. در ۱۳۲۰ش، از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری حقوق و علوم سیاسی گرفت و به خدمت وزارت امور خارجه درآمد. در ۱۳۲۸ش، با سِمت وابستۀ فرهنگی (در هند، پاکستان و کشورهای دیگر) به گسترش زبان فارسی پرداخت و در اعزام دانشجویان خارج از ایران به دانشگاه تهران کوشید. سال ها سفیر ایران در کشورهای مختلف ازجمله عربستان سعودی بود. از دانشگاه لاهور دکترای افتخاری داشت. آخرین مأموریت او به دعوت سازمان جهانی یونسکو به عنوان نمایندۀ ایران در هیئت علمی پروژۀ مطالعات راه های آبی جادۀ ابریشم بود. در کشتی فلک السلامه که حامل پژوهندگان یونسکو در آب های بنگال عازم گوا و مدرس بود، براثر حملۀ قلبی درگذشت. او از همکاران اصلی و نویسندگان مقالات دایرةالمعارف تشیع بود. از تألیفات اوست: نظرات سیاسی در نهج البلاغه؛ نوای شاعر فردا یا اسرار خودی و رموز بی خودی (۱۳۵۰ش). از ترجمه های اوست: برگزیدۀ الاغانی (ابوالفرج اصفهانی).
مشایخ فریدنی، محمدحسین
متخصص ادبیات عرب، پژوهشگر و دیپلمات ایرانی. در ۱۳۲۰ش، از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری حقوق و علوم سیاسی گرفت و به خدمت وزارت امور خارجه درآمد. در ۱۳۲۸ش، با سِمت وابستۀ فرهنگی (در هند، پاکستان و کشورهای دیگر) به گسترش زبان فارسی پرداخت و در اعزام دانشجویان خارج از ایران به دانشگاه تهران کوشید. سال ها سفیر ایران در کشورهای مختلف ازجمله عربستان سعودی بود. از دانشگاه لاهور دکترای افتخاری داشت. آخرین مأموریت او به دعوت سازمان جهانی یونسکو به عنوان نمایندۀ ایران در هیئت علمی پروژۀ مطالعات راه های آبی جادۀ ابریشم بود. در کشتی فلک السلامه که حامل پژوهندگان یونسکو در آب های بنگال عازم گوا و مدرس بود، براثر حملۀ قلبی درگذشت. او از همکاران اصلی و نویسندگان مقالات دایرةالمعارف تشیع بود. از تألیفات اوست: نظرات سیاسی در نهج البلاغه؛ نوای شاعر فردا یا اسرار خودی و رموز بی خودی (۱۳۵۰ش). از ترجمه های اوست: برگزیدۀ الاغانی (ابوالفرج اصفهانی).