مشارالیه

مشارالیه: همتای پارسی این واژه ی عربی، این است:
آدیشته ādishte ( سنسکریت: ādishta )

اشاره شده یا مذکور
در حقوق، لزوما به معنی خوانده نیست، وقتی مثلا به ماده ۴۷۷ قانون تجارت بر می خوریم. که به ریاست ناظر در مجمع عمومی طلبکاران برای مشاوره و انعقاد قرارداد ارفاقی، حکم می دهد.

با این معنی موافقم که:
مشارالیه یعنی کسی که در مورد وی در متن یا در مکالمات صحبت میشود و این مکالمات یا موضوع با فاعلیت او ادامه دارد. لذا برای جلوگیری و اجتناب از تکرار نام او، از کلمه ی مشارالیه استفاده میشود.
مشارالیه در مورد شخص مذکر و مفرد استفاده میشود.
و جمع آن ، مشارالیهم است.

نامبرده

مومی الیه

مشارالیه یعنی متصرف فعلی ک چون اقرار به مالکیت سابق مدعی کرده و تصرفش را از دست داده باید ثابت کند ک مال بطور قانونی انتقال یافته

این کلمه بجای ضمیر می آید و دیگر ضمیر تکرار نمیشود و درواقع متعلق به دوره های قدیم و دوره قاجار است.

کسی که اول به او اشاره شده _محکوم شده _خوانده

در حقوق خوانده یا اشاره شده در فوق

خوانده =محکوم علیه=مشار الیه