مشاحن.[ م ُ ح ِ ] ( ع ص ) دشمن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): عدو مشاحن ؛ ای مباغض شدید العداوة. ( اقرب الموارد ). و رجوع به مشاحنة شود. || در حدیث به معنی مبتدع. || تارک جماعت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
