مسیحیت سریانی

مسیحیت سریانی ( به سریانی: ܡܫܝܚܝܘܬܐ ܣܘܪܝܝܬܐ ) یکی از گونه های مسیحیت شرقی است که الهیات و مناسک مذهبی را به زبان سریانی بیان می کنند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] این زبان در کنار زبان های لاتین و یونانی یکی از سه زبان مهم مسیحیان در دوران مشترک بود. [ ۴]
مسیحیت سریانی شامل دو گروه با آداب مذهبی متفاوت است. آداب سریانی شرقی ( به کلدانی، آشوری و ایرانی هم معروف است[ ۵] ) که کلیساهای کاتولیک کلدانی، آشوری شرق و باستانی مشرق را در عراق و کلیساهای کاتولیک سریانی مالابار و سریانی کلدانی را در هند در بر می گیرد و آداب سریانی غربی که کلیسای ارتدکس سریانی در سوریه، کلیساهای مارونی و سریانی کاتولیک در لبنان و شش شاخه دیگر در هند را در بر می گیرد که دوتای آن ها پروتستان هستند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] در هند به مسیحیان هر دو شاخه مسیحیان سریانی یا مسیحیان سنت توماس گفته می شود. [ ۹]
زبان سریانی گونه ای از زبان آرامی میانه است که در ادسا در جزیره در قرن اول میلادی پدیدار شد[ ۱۰] و بسیار نزدیک به زبان آرامی عیسی است. [ ۱۱] این نزدیکی به اعتبار آن برای مسیحیان بسیار افزوده است. [ ۱۲] شکل زبان مورد استفاده در ادسا بر نوشته های مسیحی غالب بود و به عنوان گونه استاندارد پذیرفته شده برای گسترش مسیحیت هرجایی که بستر زبان آرامی بود شناخته می شد. [ ۱] منطقه ای که در آن سریانی یا آرامی سخن گفته می شد منطقه تماس و درگیری امپراتوری روم و شاهنشاهی ساسانی بود و کل یا بخش هایی از لبنان، فلسطین، سوریه، ترکیه، عراق و ایران را در بر می گرفت. [ ۲]
• آداب سریانی غربی
• کلیسای ارتدکس مشرقی
• کلیسای ارتدکس سریانی
• کلیسای مسیحی سریانی یعقوبی
• کلیسای ارتدکس سریانی مالانکارا
• کلیسای سریانی مستقل مالابار
• کلیسای سریانی کاتولیک
• کلیسای مارونی
• کلیسای کاتولیک سریانی مالانکارا
• کلیسای مشرق
• کلیسای آشوری شرق
• کلیسای سریانی کلدانی
• کلیسای کاتولیک کلدانی
• کلیسای کاتولیک سریانی مالابار