کلیسای کلدانی نام شاخه ای مرتبط با کلیسای کاتولیک اما مستقل از واتیکان است. کلیسای کلدانی مقام «پاپ» را به رسمیت می شناسد. مقام رهبری کلیسای کلدانی را «لوئیس روفائیل اول ساکو» به عهده دارد و ساکن عراق می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
درقرن پانزده تا شانزده میلادی و در ۱۵۱۷ میلادی، میلیون ها نفر از پیروان کلیسای کاتولیک به کلیسای پروتستان گرویدند. این شکست دردناکی برای کلیسای کاتولیک بود. کلیسای کاتولیک درصدد بر آمد که شکست خود را با تفرقه انداختن در کلیساهای مشرق زمین جبران سازد. با فرستادن هزاران مسیونر و میلیون ها لیره و فرانک به هدف خود رسید. کلیسای کاتولیک موفق شد که تفرقه بزرگی در تمامی کلیساهای مشرق زمین به وجود آورد.
در قرن هفدهم میلادی، هیئت های تبلیغ کاتولیسیزم فرانسوی برای تبلیغ این مذهب در میان مسیحیان شرقی به کردستان آمدند. برای فراهم آوردن زمینهٔ فعالیت آن ها، پادشاه فرانسه نزد سلطان عثمانی وساطت کرد. تا قبل از این تغییر دینی، به جز ارمنیان پیروی کلیسای گریگوری، دو گروه جمعیتی مسیحی دیگر در میان کردها زندگی می کردند. نخست مسیحیان سریانی که عمدتاً در طور عبدین، جزیره و دیگر شهرهای کردستان شمال غربی می زیستند و زبان آن ها آرامی و عربی بود. این دسته از مسیحیان به کلیسای ارتدکس سریانی متعلق بودند و یعقوبی نیز نامیده می شدند. دستهٔ دوم مسیحیان آشوری ( آشوری ) بودند که اگرچه در زبان با گروه اول مشترک بودند، اما پیروی کلیسای نسطوری بودند. میسیونرهای کاتولیک فرانسوی تقریباً نیمی از گروه دوم یعنی آشوری های ساکن نواحی غرب کردستان را به مذهب کاتولیک گرواندند. این دسته از آشوریان پس از گرویدن به کاتولیسیزم، کلدانی نامیده شدند.
از قرن پانزدهم به بعد این کلیساها پسوند کاتولیک به خود گرفتند، کلیسای ارامنه، کلیسای قبطی مصر، کلیسای روس، کلیسای سریان، و. . .
جدایی کلیسای کلدانی از کلیسای شرق آشوری/کلیسای نسطوری توسط میسیونرهای کلیسای کاتولیک در سال ۱۵۵۱ - ۱۵۵۳ اتفاق افتاد و کلیسای کلدانی زاده این تفرقه است. یوحنا سولقااسقف کلیسای شرق آشوری/ کلیسای نسطوری در دیر القوش در ۴۰ کیلومتری شمال شهر نینوا/موصل به خدمت کلیسای کاتولیک در می آید و به مقام پاتریارکی نائل می شود. باید اشاره کرد که کلیسای شرق آشوری/کلیسای نسطوری پیشتر در سال ۴۳۱ در افسس از کلیسای کاتولیک جدا شده بود.
کلیسای کاتولیک مجبور به نامگذاری جدیدی برای کلیسای شرق آشوری /کلیسای نسطوری شد. نام هائی مانند «کلیسای شرق آشوری کاتولیک» یا «کلیسای نسطوری کاتولیک» پیشنهاد شد که هیچ یک مورد قبول واقع نگردید.
... [مشاهده متن کامل]
درقرن پانزده تا شانزده میلادی و در ۱۵۱۷ میلادی، میلیون ها نفر از پیروان کلیسای کاتولیک به کلیسای پروتستان گرویدند. این شکست دردناکی برای کلیسای کاتولیک بود. کلیسای کاتولیک درصدد بر آمد که شکست خود را با تفرقه انداختن در کلیساهای مشرق زمین جبران سازد. با فرستادن هزاران مسیونر و میلیون ها لیره و فرانک به هدف خود رسید. کلیسای کاتولیک موفق شد که تفرقه بزرگی در تمامی کلیساهای مشرق زمین به وجود آورد.
در قرن هفدهم میلادی، هیئت های تبلیغ کاتولیسیزم فرانسوی برای تبلیغ این مذهب در میان مسیحیان شرقی به کردستان آمدند. برای فراهم آوردن زمینهٔ فعالیت آن ها، پادشاه فرانسه نزد سلطان عثمانی وساطت کرد. تا قبل از این تغییر دینی، به جز ارمنیان پیروی کلیسای گریگوری، دو گروه جمعیتی مسیحی دیگر در میان کردها زندگی می کردند. نخست مسیحیان سریانی که عمدتاً در طور عبدین، جزیره و دیگر شهرهای کردستان شمال غربی می زیستند و زبان آن ها آرامی و عربی بود. این دسته از مسیحیان به کلیسای ارتدکس سریانی متعلق بودند و یعقوبی نیز نامیده می شدند. دستهٔ دوم مسیحیان آشوری ( آشوری ) بودند که اگرچه در زبان با گروه اول مشترک بودند، اما پیروی کلیسای نسطوری بودند. میسیونرهای کاتولیک فرانسوی تقریباً نیمی از گروه دوم یعنی آشوری های ساکن نواحی غرب کردستان را به مذهب کاتولیک گرواندند. این دسته از آشوریان پس از گرویدن به کاتولیسیزم، کلدانی نامیده شدند.
از قرن پانزدهم به بعد این کلیساها پسوند کاتولیک به خود گرفتند، کلیسای ارامنه، کلیسای قبطی مصر، کلیسای روس، کلیسای سریان، و. . .
جدایی کلیسای کلدانی از کلیسای شرق آشوری/کلیسای نسطوری توسط میسیونرهای کلیسای کاتولیک در سال ۱۵۵۱ - ۱۵۵۳ اتفاق افتاد و کلیسای کلدانی زاده این تفرقه است. یوحنا سولقااسقف کلیسای شرق آشوری/ کلیسای نسطوری در دیر القوش در ۴۰ کیلومتری شمال شهر نینوا/موصل به خدمت کلیسای کاتولیک در می آید و به مقام پاتریارکی نائل می شود. باید اشاره کرد که کلیسای شرق آشوری/کلیسای نسطوری پیشتر در سال ۴۳۱ در افسس از کلیسای کاتولیک جدا شده بود.
کلیسای کاتولیک مجبور به نامگذاری جدیدی برای کلیسای شرق آشوری /کلیسای نسطوری شد. نام هائی مانند «کلیسای شرق آشوری کاتولیک» یا «کلیسای نسطوری کاتولیک» پیشنهاد شد که هیچ یک مورد قبول واقع نگردید.
