مسیح کاشانی مسعود

مسیح کاشانی، مسعود ( ـ کاشان ۱۰۶۶ق)
(یا: حکیم رکنای کاشانی؛ متخلص به مسیح، مسیحی و مسیحا) شاعر و پزشک ایرانی. پدرش پزشک شاه طهماسب اول صفوی بود. مسیح نیز پزشک و شاعر دربار شاه عباس اول صفوی بوده است. در ۱۰۱۱ق، به سبب خطایی که از او در درمان یکی از درباریان سرزد گرفتار خشم شاه شد و ناگزیر به هند رفت. در آن جا به دربار اکبر گورکانی و سپس جهانگیر گورکانی پیوست. در پادشاهی شاه جهان و با اجازۀ همو، در ۱۰۴۳ق به حج و از آن جا نیز به مشهد رفت و سرانجام به زادگاهش بازگشت. در قصیده گویی از خاقانی شروانی پیروی می کرد. کلیات اشعار او از قصاید، غزلیات، ساقی نامه و مثنوی های مجموعۀ خیال، یوسف ترکش دوز، قضاوقدر و شاه عباس را تا ۱۰۰هزار بیت نوشته اند. نصرآبادی گوید که ده دیوان او را دیده است. ضابطةالعلاج به عربی در پزشکی اثر دیگر اوست.