مسیح تهرانی

دانشنامه آزاد فارسی

مسیح تهرانی (استرآباد ۱۱۹۳ـ نجف ۱۲۶۳ق)
(یا: حاج میرزا مسیح تهرانی، معروف به مجتهد تهرانی) مجتهد معروف شیعۀ امامیّه در عهد قاجاریه. مقدمات دروس دینی را در زادگاهش، به ویژه نزد پدرش قاضی سعید استرآبادی، فراگرفت. سپس به قم رفت و نزد میرزای قمی درس خواند. پس از پایان تحصیل، در تهران اقامت کرد. در ۱۲۴۳ق قیام مردم علیه گریبایدوف را که به قتل بعضی از اعضای سفارت روس انجامید، رهبری کرد. به دنبال آن، فتحعلی شاه در ۱۲۴۵ق به خواست روس ها و به عنوان پوزش از آن ها با وجود مخالفت اهالی تهران، او را به عتبات تبعید کرد. وی در نجف مدفون است. نسخه هایی از برخی تألیفات او در کتابخانۀ چهل ستون مسجد جامع تهران، که در آن جا امام جماعت بود، نگهداری می شود. از آثار اوست: رسالۀ عملیه با عنوان المصباح الطریق الفلاح؛ شرح قواعدالاحکام؛ شرح مختصر النافع؛ کشف النقاب فی شرح لمعۀالدمشقیه.

پیشنهاد کاربران

بپرس