مسیب بیک. [ م ُ س َی ْ ی َ ب َ ] ( اِخ ) نواده طهماسب قلی سلطان که از قبیله امام قلی خان سلطان بندرعباسی بود. از شعرای دوره صفوی و در سلک قورچیان بوده. این شعر از اوست :
بس که در راه تو بار زشت و زیبا میکشم
جای گل بر سر زنم خاری که از پا میکشم.( از تذکره نصرآبادی ص 46 ).