مِسکوب، شاهرخ (بابل ۱۳۰۴ـ پاریس ۱۳۸۴ش)
مِسکوب، شاهرخ
ادیب، منتقد و مترجم ایرانی. تا سال چهارم دبستان را در زادگاه خود و سپس در تهران و اصفهان درس خواند. از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران دانشنامۀ لیسانس گرفت. در متون کهن فارسی به مطالعه پرداخت و به ترجمه، به خصوص ترجمۀ آثار سوفوکل متمایل گردید. نخستین اثر تألیفی او با نام مقدمه ای بر رستم و اسفندیار نشان گرایش جدید وی به بررسی افسانه ها و اساطیر ایرانی بود. از ترجمه های اوست: آنتیگون (سوفوکل)، ادیپ شهریار (سوفوکل) خوشه های خشم (جان اشتاین بک). از تألیفات اوست: سوگ سیاوش؛ پژوهش هایی تازه در شاهنامه؛ چند گفتار در فرهنگ ایران؛ هویت ایرانی و زبان فارسی (۱۳۷۹)؛ در کوی دوست (حافظ پژوهی)؛ ارمغان مور؛ روزها در راه. مسکوب بیش از بیست سال آخر عمر خود را در فرانسه گذراند. در پاریس درگذشت و در تهران به خاک سپرده شد.
مِسکوب، شاهرخ
ادیب، منتقد و مترجم ایرانی. تا سال چهارم دبستان را در زادگاه خود و سپس در تهران و اصفهان درس خواند. از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران دانشنامۀ لیسانس گرفت. در متون کهن فارسی به مطالعه پرداخت و به ترجمه، به خصوص ترجمۀ آثار سوفوکل متمایل گردید. نخستین اثر تألیفی او با نام مقدمه ای بر رستم و اسفندیار نشان گرایش جدید وی به بررسی افسانه ها و اساطیر ایرانی بود. از ترجمه های اوست: آنتیگون (سوفوکل)، ادیپ شهریار (سوفوکل) خوشه های خشم (جان اشتاین بک). از تألیفات اوست: سوگ سیاوش؛ پژوهش هایی تازه در شاهنامه؛ چند گفتار در فرهنگ ایران؛ هویت ایرانی و زبان فارسی (۱۳۷۹)؛ در کوی دوست (حافظ پژوهی)؛ ارمغان مور؛ روزها در راه. مسکوب بیش از بیست سال آخر عمر خود را در فرانسه گذراند. در پاریس درگذشت و در تهران به خاک سپرده شد.