مسکوب

لغت نامه دهخدا

مسکوب. [ م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از سکب. ریخته شده : ماء مسکوب ( قرآن 31/56 )؛ آبی روان پیوسته و آبی ریخته. ( مهذب الاسماء ). آبی که بر روی زمین روان باشد بی کنده. ( منتهی الارب ). سایل. جاری. و رجوع به سکب شود.

فرهنگ فارسی

آبی روان پیوسته و آبی ریخته

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَّسْکُوبٍ: دائما در جریان و قطع نشدنی
ریشه کلمه:
سکب (۱ بار)

«مَسْکُوب» از مادّه «سکب» (بر وزن کبک) در اصل به معنای «ریزش» است; و از آنجا که ریزش آب از بالا به پایین، به صورت آبشار، بهترین مناظر را ایجاد می کند ، زمزمه های آن گوش جان را نوازش می دهد، و منظره آن چشم را فروغ می بخشد. این امر یکی از مواهب بهشتیان قرار داده شده است.
زیختن و ریخته شدن. . یعنی اصحاب یمین در سایه و همیشه و در کنار آب روان اند در المیزان آمده: گفته‏اند ظلّ ممدوه سایه‏ای است که آفتاب آن را نبرد آن باقی و پیوسته جاری باشد. این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس