مسکوب

لغت نامه دهخدا

مسکوب. [ م َ ] ( ع ص ) نعت مفعولی از سکب. ریخته شده : ماء مسکوب ( قرآن 31/56 )؛ آبی روان پیوسته و آبی ریخته. ( مهذب الاسماء ). آبی که بر روی زمین روان باشد بی کنده. ( منتهی الارب ). سایل. جاری. و رجوع به سکب شود.

فرهنگ فارسی

آبی روان پیوسته و آبی ریخته

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی مَّسْکُوبٍ: دائما در جریان و قطع نشدنی
ریشه کلمه:
سکب (۱ بار)

«مَسْکُوب» از مادّه «سکب» (بر وزن کبک) در اصل به معنای «ریزش» است; و از آنجا که ریزش آب از بالا به پایین، به صورت آبشار، بهترین مناظر را ایجاد می کند ، زمزمه های آن گوش جان را نوازش می دهد، و منظره آن چشم را فروغ می بخشد. این امر یکی از مواهب بهشتیان قرار داده شده است.
زیختن و ریخته شدن. . یعنی اصحاب یمین در سایه و همیشه و در کنار آب روان اند در المیزان آمده: گفته‏اند ظلّ ممدوه سایه‏ای است که آفتاب آن را نبرد آن باقی و پیوسته جاری باشد. این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است.

پیشنهاد کاربران

دکتر محمد رضا مسکوب گرگانی یادش بخیر
انسان خوبی بود اصالتا بابلی بود
ولادت ۱۳۰۲
وفات ۱۳۶۲
درمراسم تشیع جنازه اش تقریبا همه گرگان امدند
خدایش رحمت کند

بپرس