مسکن عمومی در سنگاپور

مدیریت مسکن عمومی در سنگاپور توسط هیئت مسکن و توسعه ( HDB ) با اجاره ۹۹ ساله انجام می شود. [ ۱] اکثر تحولات خانه های مسکونی در سنگاپور تحت حاکمیت عمومی توسعه یافته و مدیریت می شود و تقریباً ۷۸٫۷٪ از خانوارها در چنین خانه هایی سکونت دارند. [ ۲] این آپارتمان ها در شهرک های مسکونی واقع شده اند، که خود شهرهای اقماری مستقلی دارای مدارس، سوپرمارکت ها، مراکز خرید، بیمارستان های اجتماعی، کلینیک ها، مراکز فروش مواد غذایی ( فود کورت ) و امکانات ورزشی و تفریحی هستند. هر شهرک مسکونی شامل ایستگاه های مترو و ایستگاه های اتوبوس است که ساکنان را به سایر مناطق شهر متصل می کند. بعضی از شهرک ها همچنین با ایستگاه های قطار برقی کوچکتر تکمیل می شوند که به عنوان یک سرویس تغذیه کننده برای مترو عمل می کنند. [ ۳]
آپارتمان های مسکونی عمومی جدید فقط برای شهروندان سنگاپوری قابل خرید است. طرح های مسکن و کمک های بلاعوض موجود برای تأمین مالی خرید یک آپارتمان نیز فقط به خانوارهای سنگاپوری تعلق می گیرد، در حالی که ساکنان دائمی هیچگونه کمک هزینه مسکن یا یارانه ای از دولت سنگاپور نمی گیرند و فقط می توانند آپارتمان های فروش مجدد را از بازار ثانویه با قیمت تعیین شده توسط بازار خریداری کنند. چنین سیاست هایی به کشور سنگاپور کمک کرده است که میزان مالکیت خانه در آن ۹۱٪ باشد که یکی از بالاترین میزان ها در جهان است. [ ۴]
در سال ۲۰۰۸، سنگاپور توسط گزارش وضعیت شهرهای جهان زیستگاه ملل متحد به عنوان تنها شهر بدون محله فقیرنشین در جهان مورد ستایش قرار گرفت. [ ۵] [ ۶]