مسوجر

لغت نامه دهخدا

مسوجر. [ م ُ س َ ج َ ] ( ع ص ) سگ باساجور. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). و ساجور چوبی است که بر گردن سگ بندند تا از سوراخ رز نتواند درشدن به انگور خوردن. ( آنندراج ). || شَعر مسوجر؛ موی فروهشته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

قلاده برگردن: دیو مسوجر.

پیشنهاد کاربران

بپرس