مسلم لیگ پاکستان

لیگ اصلی که جنبش پاکستان را رهبری کرد تأسیس کرد. این حزب کوتاه مدتی پس از بنیادش به دو جناح تقسیم شد: مسلم لیگ کنونشنل که حامی رئیس جمهور و قانون اساسی جدید بود و مسلم لیگ شورایی که مخالف قانون اساسی بود و آن را غیردمکراتیک می دانست. پس از استعفای ایوب نورالامین از سیاستمداران کهنه کار راستگرا سعی کرد دو جناح مسلم لیگ را متحد کند. تلاش او در ۱۹۷۳ نتیجه داد و مسلم لیگ فنکشنل ( ف ) تأسیس شد. در دوره ذوالفقار علی بوتو این گروه ها رو به افول گذاردند و بسیاری از اعضای آن به حزب چپ گرای مردم پاکستان پیوستند.