مسلق

لغت نامه دهخدا

مسلق. [ م ِ ل َ ] ( ع ص ) بلیغ و بلندآواز. مسلاق. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): خطیب مسلق ؛ خطیب بلیغ و بلندآواز.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مسلاق شود.

فرهنگ فارسی

بلیغ و بلند آواز

پیشنهاد کاربران

بپرس