مسقی

لغت نامه دهخدا

مسقی. [ م َ قا ] ( ع اِ ) وقت و موقع سقی و آبیاری کردن زمین. ( از ذیل اقرب الموارد ).

مسقی. [ م َ قی ی ] ( ع ص ) نعت مفعولی از سقی. ( از اقرب الموارد ). سیراب. ( منتهی الارب ). || آبی. مقابل دیمی و مظمی و مظمأی. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). و رجوع به مسقوی شود.

فرهنگ فارسی

سیراب

پیشنهاد کاربران

بپرس