مسعل

لغت نامه دهخدا

مسعل. [ م َ ع َ ] ( ع اِ ) حلق. ( منتهی الارب ). حلق ،و یا محل سعال و سرفه در حلق. ( از اقرب الموارد ).

مسعل. [ م ُع ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از اسعال. چابک کننده و به نشاطآورنده. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اسعال شود.

فرهنگ فارسی

چابک کننده و به نشاط آورنده

پیشنهاد کاربران

بپرس