مسرشمیت ب اف ۱۱۰

مسرشمیت ب اف ۱۱۰ ( به آلمانی: Messerschmitt Bf 110 ) که ام ایی ۱۱۰ ( به آلمانی: Me 110 ) نیز خوانده می شود، یک جنگنده سنگین دوموتوره آلمانی بود که در دهه ۱۹۳۰ توسط شرکت هواپیماسازی مسرشمیت در آلمان طراحی و به وسیله لوفت وافه در نقش ها و جبهه های مختلف در جنگ جهانی دوم به کار برده شد.
هواگردهای ام ئی ۲۱۰ و ام ئی ۴۱۰، بر مبنای ب اف ۱۱۰ طراحی شدند.
•   آلمان
•   پادشاهی مجارستان
•   پادشاهی ایتالیا
•   پادشاهی رومانی
• شوروی ( غنیمتی )
•   کرواسی
• خدمه: ۲ یا ۳ نفر
• طول: ۱۲ متر
• بازه بال: ۱۶٫۲۵ متر
• ارتفاع: ۴٫۱۳ متر
• مساحت بال: ۳۸٫۴ متر مربع
• وزن خالی: ۴۴۲۵ کیلوگرم
• وزن ناخالص: ۶۰۳۰ کیلوگرم
• حداکثر وزن هنگام برخاستن: ۶۷۵۰ کیلوگرم
• نیرومحرکه: دو موتور پیستونی ۱۲ سیلندر دایملر - بنتس دی ب ۶۰۱آ - ۱ خنک شونده با مایع: هر یک ۱۰۵۰ اسب بخار - ۷۸۰ کیلو وات هنگام برخاستن
• ظرفیت سوخت: ۱۲۷۰ لیتر
• پیش ران: ملخ ۳ تیغه با زاویه متغیر
• حداکثر سرعت:
• پایاسیر:
• سرعت فرود: ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت
• برد:
• سرعت اوج گیری: ۱۱ متر بر ثانیه، ۶۰۰۰ متر در ۱۰ دقیقه و ۱۲ ثانیه
• حداکثر ارتفاع: ۱۰۰۰۰ متر
• بارگیری بال: ۱۷۳ کیلوگرم بر متر مربع
• نسبت توان به وزن: ۰٫۲۴۱ کیلووات بر کیلوگرم
• دو توپ خودکار ثابت ۲۰ میلی متری ام گه اف اف/ام: هر یک ۱۸۰ فشنگ ( ۳ خشاب - هر یک ۶۰ فشنگ )
• چهار مسلسل ثابت ۷٫۹۲ میلی متری ام گه ۱۷: هر یک ۱۰۰۰ فشنگ
• یک مسلسل متحرک ۷٫۹۲ میلی متری ام گه ۱۵ برای تیربارچی دم