مَسَد، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۱۱ به ترتیب مصحف و ۶ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۵ آیه و ۲۲ کلمه. آخرین کلمۀ این سوره «مسد» (لیف خرما) است و مانند چند سورۀ دیگر با کلمۀ پایانی نام گذاری شده است. نام دیگر آن «تَبَّت» است؛ زیرا با این کلمه آغاز می شود. نام سوم آن «ابولهب» است؛ زیرا نام او در آن برده شده و سوره در پاسخ به دشنام او به پیامبر (ص)، (شعراء: ۲۱۴) نازل شده است. از سوره های «مفصّلات» و «قصار» (هفت سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ فاتحه) قرآن است. مضمون اصلی آن لعن ابولهب و توبیخ و تحقیر زن اوست که حمالةالحطب (هیزم کش و آتش بیار معرکه) بود.
سورۀ شمارۀ ۱۱۱ به ترتیب مصحف و ۶ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۵ آیه و ۲۲ کلمه. آخرین کلمۀ این سوره «مسد» (لیف خرما) است و مانند چند سورۀ دیگر با کلمۀ پایانی نام گذاری شده است. نام دیگر آن «تَبَّت» است؛ زیرا با این کلمه آغاز می شود. نام سوم آن «ابولهب» است؛ زیرا نام او در آن برده شده و سوره در پاسخ به دشنام او به پیامبر (ص)، (شعراء: ۲۱۴) نازل شده است. از سوره های «مفصّلات» و «قصار» (هفت سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ فاتحه) قرآن است. مضمون اصلی آن لعن ابولهب و توبیخ و تحقیر زن اوست که حمالةالحطب (هیزم کش و آتش بیار معرکه) بود.
wikijoo: مسد،_سوره