مسخط. [ م َ خ َ ] ( ع مص ) مصدرمیمی است از سخط. ( از منتهی الارب ). سخط. ( اقرب الموارد ). خشم گرفتن و ناخشنود شدن. ( آنندراج ). و رجوع به سخط شود. || ( اِ ) آنچه شخص را به سخط وادارد و عصبانی کند. ج ، مَساخط. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(مَ سَ خَ ) [ ع . ] (اِ. ) آن چه موجب خشم و سخط گردد. ج . مساخط .
